Właśnie tak.
[wp_ad_camp_3]
To dziwne – nie macie tak, że gdy myślicie o ananasach to przed oczami staje wam obraz owoców rosnących na drzewie? Zwisających jak jabłka albo gruszki, trzymających się gałęzi tymi „kudłami” wyrastającymi z czubka.
W sumie to trochę bez sensu, gdy się tak człowiek zastanowi – bo przecież jabłka albo gruszki mają pojedynczy ogonek wyrastający z zagłębienia na szczycie, którym uczepiają się gałęzi, a z ananasa wyrasta bujna kępa, więc jak miałby niby zwisać? Zrastać się każdym piórem wystającym mu ze szczytu z liścmi drzewa? Jak wtedy wyglądałoby drzewo? Jak zbierać ananasy? A może rdzeniem, który wyrastałby u szczytu ananasa, ze środka, i łączył owoc z drzewem. Tyle że ten rdzeń przechodziłby wtedy najpewniej przez cały owoc, wobec czego zmniejszeniu uległaby jadalna powierzchnia. Choć z drugiej strony już teraz środek ananasa nie jest całkowicie jadalny przez twardą strukturę na spodzie i u góry, więc równie dobrze mógł ananas wykształcić rdzeń do rośnięcia na drzewie, żeby nie psuć człowiekowi dotychczasowych wyobrażeń.