Studentka z Oklahomy odkodowała zapis nutowy znajdujący się na tyłku jednej z postaci obrazu Hieronima Boscha.
Tajemnica skrywana na obrazie Ogród rozkoszy ziemskich, pędzla niderlandzkiego malarza Hieronima Boscha, została odkryta. Zapis nutowy, który znajduje się na pośladkach leżącej na brzuchu, widocznej tylko od pasa w dół nagiej postaci, w części zatytułowanej Piekło muzykantów, został odkodowany przez studentkę z Oklahomy przedstawiającą się jako Amelia. Ktoś mógłby oburzyć się, że co to za tajemnica, skoro jest widoczna gołym okiem?, ale wygląda na to, że nikomu przez 500 lat od powstania obrazu, który znajduje się obecnie w madryckim muzeum Prado, nie wpadła do głowy taka prosta rzecz, jak odczytanie nut z pośladków. Ale lepiej późno niż wcale, jak mawia statystyczny student, i do listy rozwiązanych przez ludzkość spraw można dopisać „Odczytanie zapisu nutowego z tyłka postaci leżącej pod (przywalonej?) olbrzymią lutnią z obrazu Boscha”.
Jak więc brzmi ów, trącający nutką enigmatyczności, zapis? W ocenie UBW raczej tak, jak nośnik, na którym go umieszczono, co mimo wszystko nie powinno umniejszać badassowości odkrycia. Zresztą oceńcie sami.
A jeśli chodzi o dźwięki z tamtej okolicy, to UBW publikowało kiedyś na Facebooku utwór, który później zapisał się w historii polskiego internetu dzięki frywolnemu tłumaczeniu UBW. Ten utwór to Wyliż mi dupę dobrze, do czysta [Leck mir den Arsch fein recht schön sauber] skomponowany połowicznie przez Mozarta. Połowicznie, bo geniusz odpowiedzialny jest za warstwę tekstową, natomiast warstwę muzyczną miał dostarczyć czeski kompozytor Wenzel Trnka.