Bezużyteczne informacje o filmie „Egzorcysta”.
William Peter Blatty – autor powieści Egzorcysta – w trakcie pisania swojej książki pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Wcześniej wygrał 10 000 dolarów w programie Groucho Marxa.
Tuż po ukazaniu się filmu wiele brytyjskich miasteczek zakazało wyświetlania go w swoich kinach. Doprowadziło to do sytuacji, w której firmy przewozowe organizowały „wycieczki” do najbliższego miasta, w którym pokazywano „Egzorcystę”.
Reżyser części drugiej odmówił kręcenia części pierwszej, ponieważ uznał, że jest zbyt okrutna.
W trakcie jednego z pierwszych pokazów pewien widz zemdlał w jego trakcie, łamiąc sobie szczękę. Suma wypłaconego odszkodowania nie jest znana.
W scenie nakręconej w laboratorium widać czerwony napis TASUKETE. Tasukete to po japońsku „pomóż mi”.
William O’Malley, grający księdza Dyera, jest prawdziwym księdzem, wykładającym na Fordham University. Swoim studentom mówi, że grał kiedyś w „horrorze porno”.
Oryginalny teaser, w którym pojawiają się prawie wyłącznie migawki pofarbowanej na biało, wyłaniającej się z ciemności twarzy, okazał się dla właścicieli wielu kin „zbyt przerażający”, więc zakazano jego wyświetlania. Reżyser filmu – William Friedkin twierdzi, że na ujęciach znajdują się pierwsze, odrzucone wersje stylizacji Regan.
Schody ze sceny z oknem znajdowały się zbyt daleko posiadłości, w której kręcono film. Postawiono więc dekorację bliżej schodów, która umożliwiła nakręcenie odpowiednio realistycznych ujęć.
Linda Blair, odtwórczyni opętanej roli, od czasu sceny w oblodzonym pokoju nie znosi zimna. W scenie występowała w samej koszulce nocnej, podczas gdy naokoło panowała ujemna temperatura.
Odgłos skręcanej przez Regan o 360 stopni głowy to odgłos starego, popękanego portfela wykręcanego w tę i z powrotem.
Produkcja filmu odbywała się na Piątej Alei 666.
Słynna scena z „pajęczym chodem” została nakręcona przy udziale kobiety-gumy – Lindy R. Hager. Przy pomocy wiązań i uprzęży udało się „podwiesić” Lindę pod sufitem, lecz tylko tak, że ledwie mogła dotykać rękoma ściany. Ta scena również została wycięta z oryginału, ponieważ reżysera prześladowało przeczucie, że jest zbyt mocna, w porównaniu z etapem, na jakim się w filmie rozegrała. Innym powodem były widoczne w filmie linki od mocowania – w tamtych czasach nie było sposoby, by je wymazać. Takie możliwości w końcu się pojawiły i w roku 2000 linki zostały cyfrowo wymazane.
W związku z tym, że USA nie utrzymywały w tym czasie stosunków dyplomatycznych z Irakiem, polecieli tam tylko Brytyjczycy. A kręcić zdjęcia mogli tylko pod warunkiem, że nauczą irackich filmowców zaawansowanych technik filmowych i robienia sztucznej krwi.
Intensywność wulgaryzmów padających z ust Lindy Blair w otwierającej film scenie tak skrępowała Maxa Von Sydowa, że zapomniał on swojej kwestii.
Linda Blair otrzymała nominację do Oskara za rolę drugoplanową zanim wyszło na jaw, że głos demona podkładała inna aktorka – Mercedes MacCambridge. Zgodnie z zasadami, raz przyznanej nominacji nie można było cofnąć, ale kontrowersje, które powstały wokół tej sprawy skutecznie uniemożliwiły Lindzie zdobycie statuetki. Aktorki nigdy się nie spotkały.
Ewangelista Billy Graham twierdził, że w taśmie filmowej zamieszkał prawdziwy demon.
Filmowi towarzyszą różne opowieści o dziwnych wydarzeniach, które działy się w trakcie kręcenia – o śmieci 9 osób, biorących udział w produkcji, o pożarze, który strawił plan zdjęciowy. Przed wypuszczeniem filmu zmarło dwoje aktorów – Jack MacGowran i Vasiliki Maliaros.
Ludzie podczas projekcji mdleli i wpadali w histerię, dlatego niejednokrotnie w salach kinowych znajdowali się ratownicy medyczni.
Przez pół roku od premiery filmu Linda Blair musiała korzystać z ochrony, ponieważ różni fanatycy religijni grozili jej śmiercią za „sławienie szatana”.
Tak ciężko było znaleźć odpowiednią aktorkę do zagrania roli opętanej, że reżyser rozważał zatrudnienie karła.
Friedkin ujawnił, że przedstawiciele wytwórni wizytowali plan co tydzień, za każdym razem pukając się w głowę na widok tego, co widzieli.
Warner Bros. nosiło się ze zmianą tytułu filmu po przeprowadzeniu ankiety, w której żaden z uczestników nie wiedział kim jest egzorcysta.
Aby dodać swojemu demoniemu głosowi autentyczności, Mercedes McCambridge jadła surowe jajka, paliła papierosy i była gotowa nawet – mimo problemów z alkoholem w przeszłości – obniżać głos za pomocą whisky. W dodatku kazała przywiązać się do krzesła prześcieradłami i odurzona oddawała się obłędowi. Friedkin twierdzi, że to najstraszniejszy widok, jaki w życiu widział..
Dźwięk wydostawania się demona z ciała Regan to nagrany w rzeźni kwik prowadzonych na rzeź świń.
Egzorcysta to, po uwzględnieniu inflacji, najlepiej zarabiający film z wytwórni Warner Bros.
Najstraszniejszy film wszech czasów wg magazynów Entertainment Weekly i Maxim. Najstraszniejszy w głosowaniu czytelników brytyjskiej gazety The Times z 2007 roku.
Cała scena odprawiania egzorcyzmu trwa 9 minut.
Egzorcysta to pierwszy horror nominowany do Oskara.
Wisienka
W scenie z wymiotowaniem Lindę zastąpiła dublerka – Eileen Dietz. Konstrukcja systemu umożliwiającego „wymiotowanie” była bardzo skomplikowana, a rurki poprowadzone do jamy ustnej Dietz prawie uniemożliwiały jej przełykanie. Mimo takiego poświęcenia dublerka nie została wymieniona nawet w napisach końcowych, o co się później – nieskutecznie – procesowała. Substancja, którą Regan obrzyguje ojca Karrasa to gęsta zupa grochowa. Pewnej konkretnej marki, ponieważ inna marka nie zasmakowała twórcom. Scenę nakręcono za pierwszym podejściem. Szok i obrzydzenie Karrasa, gdy Regan wymiotuje mu w twarz, są prawdziwe, ponieważ pierwotnie wymiociny miały uderzyć go w klatkę piersiową. Jason Miller – aktor grający Karrasa – przyznał później, że bardzo wkurzyła go ta pomyłka.
Źrdódłoegzorcyzm: http://www.imdb.com/title/tt0070047/trivia